Czy muzyka może kreować nastrój czy może jedynie ten utkany już z emocji nastrój podtrzymać? Czy muzyka może leczyć i jaki ma wpływ nasz charakter na nasze gusta muzyczne?

Oczywistym zdaje się być fakt, iż zaraz na przykład po zawodzie miłosnym mało kto rzuci się w wir radosnej i dynamicznej muzyki, prawie nikt nie będzie śpiewał, tańczył i skakał pod sufit by swój nastrój zagłuszyć. Większość osób wybierze właśnie stonowane, refleksyjne ballady o miłosnej tematyce – by wnieść refleksji odrobinę do tego nastroju właśnie. Ponieważ staramy się zgrać nasz nastrój z muzyką jednak ów nastrój nie pojawi się pod wpływem muzyki. Przede wszystkim potrzebne jest poważne zdarzenie, silnie emocjonalnie, aby taki czy inny nastrój wywołać. Tak samo zadziała to na osobę szczęśliwą, którą zapewne kilkoma smutnymi utworkami raczej nie zbilibyśmy z jej tropu. Jeżeli jakaś muzyka nam się z czymś kojarzy, ze szczęśliwymi lub nieszczęśliwymi wydarzeniami, to tym samym będzie zmieniać nasz nastrój przez przywołanie tych wspomnień.

Dlatego odpowiadając na pytanie postawione na początku – muzyka sama w sobie to za mało, by wykreować konkretny nastrój, gdyż do tego potrzebny jest już niewątpliwie pewien wachlarz emocji, które w konsekwencji połączenia wykreują dany stan ducha. Niektórzy traktują smutną muzykę jako sposób na przepracowanie swych negatywnych przeżyć. U osób wrażliwych oczywiście takie wspomaganie muzyką może niekiedy przybrać formę stanów depresyjnych, jednak jako że muzyka potrafi leczyć, oferuje nam terapie dźwiękami, która w odpowiednim momencie, dobrze dobrana, będzie w stanie przynieść drobne nawet ukojenie i pocieszenie. Z kolei osoby które nie mają tendencji depresyjnych same w ramach tak zwanych strategii poprawiania sobie nastroju, będą wybierały pozytywną muzykę i będą wydobywały z pamięci szczęśliwe wspomnienia tym samym poprawiając sobie nastrój. Jest to forma psychoterapii, więc może naprawdę mieć zbawienny wpływ na psychikę i nastawienie chorej osoby. Muzyka ilustracyjna i relaksacyjna stanowią tutaj nieodłączny element takiej terapii dźwiękiem. Nie muszę chyba dodawać, że koszt płyty bywa często niższy od ceny leków, które muzyka zastępuje. Poza tym terapia ta nie generuje efektów ubocznych i może być stosowana bezpiecznie cały czas, kiedykolwiek i równie w każdym czasie może zostać przerwana. Oczywiście zawsze kluczową jest postawa człowieka który takiej formie leczenia jest poddawany. Aktywne uczestniczenie to gra na instrumentach czy śpiew, a bierne czyli receptywne uczestnictwo polega na słuchaniu muzyki i relaksacji. Taka forma spędzania czasu podczas choroby jest doskonałym uzupełnieniem procesu leczenia, gdyż dostarcza sporo pozytywnych przeżyć, aktywizuje emocje, przełamuje bariery nieśmiałości i pozwala stworzyć warunki skłaniające do zainteresowania się muzyką.



Z pewnością charakter człowieka ma jakiś związek z muzyką przez niego preferowaną. Wrażliwy i refleksyjny, romantyk, marzyciel głównie będzie wybierał romantyczne, stonowane, pełne głębokich emocji nagrania. Tacy ludzie na ogół w swych refleksjach poszukują odzwierciedlenia swoich przeżyć jakich doświadczyli, tak w poezji jak i w muzycznych nagraniach starają się utożsamiać z treścią tych utworów czy sytuacjami w nich przedstawionymi. Ludzie idący śmiało przez życie będą wybierać muzykę radosną pełną luzu i pozytywnych ekspresji, muzykę dynamiczną, klubową, elektroniczną czy rockową. Jazzową muzykę przyjęto za domenę ludzi stonowanych o szerokich horyzontach, ciekawych świata. Życiowy myśliciel i mentor będzie słuchał muzyki poważnej, gdzie będzie mógł się skupić i oddać serce sztuce, często będzie odwiedzał operę – tacy ludzie są podobno bardzo kreatywni. Osoby cieszące się życiem, bardzo towarzyskie, to na ogół słuchacze reggae, a fani metalu to osoby uparte jednak również jak fani reggae, zadowolone z życia. Natomiast osoby lubiące hip hop to zazwyczaj charyzmatyczni ludzie. Muzyka zdradza część prawdy o nas, może ukazać naszą skrytość lub naszą otwartością na nowe doświadczenia, gdyż niesie treści poza muzyczne ale są to bardziej ogólnikowe niestałe reguły niż niepodważalne fakty absolutne i należy o tym pamiętać przy wyborze kolejnego albumu do swojej kolekcji, ponieważ często dzieje się tak, że pod wpływem stresu czy nerwów nawet romantyk wybierze ostre rockowe granie, by ten stres wyładować, a na ogół radosna osoba czasem w chwili przygnębienia sięgnie po subtelne i melancholijne ballady miłosne, które podniosą na duchu bądź ten nastrój chwili i refleksji podtrzymają.

Dobrze zatem jest zapoznać się z muzyką od tej drugiej strony, ponieważ nauka gry na instrumentach wpływa na rozwój zdolności językowych, na pamięć, zdolność rozumowania. Z najnowszych badań wynika że wieloletnie granie na instrumencie sprzyja zachowaniu sprawności umysłowej w podeszłym wieku. Trening muzyczny przekłada się na zwiększoną wrażliwość na dźwięki i na umiejętność różnicowania pomiędzy tymi dźwiękami co stanowi ważny element inteligencji emocjonalnej. Tworząc muzykę lub słuchając często muzyki, aktywizujemy intensywnie dość rozległe partie naszego mózgu i ćwiczymy w ten sposób nasz umysł nie wspominając o rozrywce jakiej takie działania dostarczają.