ten poradnik na techno.org to napisany na paukę
Nie żebym był wszystkowiedzący, ale pozwolę sobie zaproponować podział bardziej na miejscu. Postaram się streścić wszystko do absolutnego minimum zawierającego możliwie pełen obraz tego gatunku:
Gabber / Hardcore:
- Happy Hardcore / UK Hardcore (dance) - wywodzi się z Breakbeat Hardcore i Jungle. Związany z kulturą Rave. Ogólnie dość szybki (160–180 BPM) i wesoły. Dużo melodyjek z pianina, wesołe wokale, tematyka zabawy, tańca i miłości do wszystkiego co nas otacza. UK Hardcore (dance) to nazwa sporna i umownie, choć nie zawsze określa się nią utwory wykorzystujące elementy Trance (Trancecore) w przeciwieństwie do Happy Hardcore.
Tak na marginesie Rave to nie gatunek muzyki, ale subkultura.
- Breakbeat Hardcore (obecnie Hardcore Breaks) dał początek muzyce Jungle i Happy Hardcore. Charakteryzuje się jak sama nazwa wskazuje pociętymi / połamanymi pętlami perkusyjnymi. Tempo 130-150, dużo kwaśnych krótkich melodii i wokale z podkręconym pitchem. Hardcore Breaks to nazwa powstała po ponownym odrodzeniu tego gatunku i stosowana jest tylko do nowo powstałych utworów.
- Manstream Hardcore (Nu Style Gabber) - Główny nurt muzyki Gabber - dość taneczny. Charakteryzuje się charakterystycznym kickiem przesterowanym na najróżniejsze sposoby, chwytliwymi melodiami i wokalami samplowanymi lub nagrywanymi przez MC. Jeżeli muszę sprecyzować temat utworów to najczęściej będzie to zniszczenie, zło, hałas, ale wachlarz ten jest bardzo szeroki - Z założenia służył do odreagowania napięcia (mogę podać zrodło). Tempo od 150 do 180 (czasami wyjątki do lekko ponad 200). Z wczesnego Mainstream Hardcore powstał Hardstyle.
- Industrial Hardcore - Tempo od 140 do 180 (względnie wolniejsze od mainstreamu). Tak jak u poprzednika kick przesterowany choć docelowo powinien być bardziej "brutalniejszy". Utwory w większości pozbawione są melodii i wokali, posiadają elementy muzyki Power Noise (Noisecore), Schranzu, D'n'B, Breakcore - przez to brzmią bardziej "mechanicznie". Sama muzyka kojarzy się tutaj z maszynami, fabrykami, ale jest interpretowana dość dowolnie. Aktualnie popularne jest połączenie tego gatunku z D'n'B zwane Crossbreed
- Noisecore (Power Noise) - to fuzja muzyki Noise z elementami EDM. Mamy tu do czynienia z jeszcze bardziej surowszym brzmieniem niż w Industrial Hardcore. Utwory abstrakcyjne i nie podlegające praktycznie żadnym regułom.
- Darkcore (Doomcore) - tempo 130-160. Utwory są wolne, pełne ciężkich padów, starsze posiadają mocną stopę z dużym rewerbem aby sprawić wrażenie głębi i mgły. Brzmią dość mrocznie, czasami przewija się przez nie jeden motyw melodyczny.
- Breakcore - bazuje na Hardcore i D'n'B - Dużo sampli, połamana perkusja i mocny kick. Głownie jako partia perkusyjna stosowany jest Amen Break w najróżniejszych wariacjach urozmaicany efektami. Do tego sample, acidowe brzmienia i inne urozmaicenia - tutaj dość duża dowolność. Warto wspomnieć o dość popularnym połączeniu Breakcore z ragga i dancehall dajace Raggacore.
- Speedcore - charakteryzuje się głownie szybkością - od około 300 - do praktycznie maksymalnych możliwości (potem zmienia tylko nazwy; splittercore - 600-800, extratone - około 1000), posiada elementy breakcore, zawiera też często dysharmoniczne melodie, artyści starają się jak najdobitniej przedstawić to co złe, brutalne i obrzydliwe (gwałt, wojna, przemoc itp.) i zanegować wszelkie możliwe wartości - można uznać to za formę protestu.
- Terrorcore - szybka odmiana Gabberu (190 - 300) zawierająca dużo sampli z horrorów, ogólnie stwarza klimat grozy, sieje zniszczenie i emanuje mocą, zawiera bardzo mało melodii.
- Digital Hardcore - połączenie mocniejszych odmian Gabberu z elementami Hardcore Punk, łączy to co najmocniejsze w obydwu gatunkach
- Ardcore - tempo (150 - 170) od głównego nurtu różnią go howerowe arpy i dość prosto przesterowany kick
- Frenchcore - nurt pochodzący z Francji - tempo 180 - 200. Wyróżnia się charakterystycznym kickiem oraz prostą linia basową. Mamy tutaj fragmenty połamanej perkusji i sporo sampli (w większości rap).
WAŻNE !!!
Słuchacze szczególnie cięższych odmian Gabberu nieco przypominają skinów - często bywają przez swój wygląd niesłusznie myleni z nazistami, faszystami i innym rasistowskim ścierwem - jest to dla nas przysłowiowy "policzek w twarz".
Dlatego przeciwstawiamy się takim podziałom. Powyższy znaczek często można zobaczyć w postaci wlepek, przypinek, umieszczany jest często na płytach. Warto o tym pamiętać.
warto jescze wspomnieć o kulturze rawe przy okazji happy hc, o tańcu Hakke (Hakkûh) w przypadku muzyki Gabber i tańcu jumpstyle w przypadku muzyki Hardstyle
jak jakieś herezje gdzieś są to proszę mnie poprawić
przykłady pomyślę i podam później bo chcę podać najlepsze dxb
Cytat:- Hardcore: New Beat, Rave, Gabber (Terrorcore, Speedcore, Noizecore), Hard Dance (Happy Hardcore, Nu-Style Gabber).
Nie żebym był wszystkowiedzący, ale pozwolę sobie zaproponować podział bardziej na miejscu. Postaram się streścić wszystko do absolutnego minimum zawierającego możliwie pełen obraz tego gatunku:
Gabber / Hardcore:
- Happy Hardcore / UK Hardcore (dance) - wywodzi się z Breakbeat Hardcore i Jungle. Związany z kulturą Rave. Ogólnie dość szybki (160–180 BPM) i wesoły. Dużo melodyjek z pianina, wesołe wokale, tematyka zabawy, tańca i miłości do wszystkiego co nas otacza. UK Hardcore (dance) to nazwa sporna i umownie, choć nie zawsze określa się nią utwory wykorzystujące elementy Trance (Trancecore) w przeciwieństwie do Happy Hardcore.
Tak na marginesie Rave to nie gatunek muzyki, ale subkultura.
- Breakbeat Hardcore (obecnie Hardcore Breaks) dał początek muzyce Jungle i Happy Hardcore. Charakteryzuje się jak sama nazwa wskazuje pociętymi / połamanymi pętlami perkusyjnymi. Tempo 130-150, dużo kwaśnych krótkich melodii i wokale z podkręconym pitchem. Hardcore Breaks to nazwa powstała po ponownym odrodzeniu tego gatunku i stosowana jest tylko do nowo powstałych utworów.
- Manstream Hardcore (Nu Style Gabber) - Główny nurt muzyki Gabber - dość taneczny. Charakteryzuje się charakterystycznym kickiem przesterowanym na najróżniejsze sposoby, chwytliwymi melodiami i wokalami samplowanymi lub nagrywanymi przez MC. Jeżeli muszę sprecyzować temat utworów to najczęściej będzie to zniszczenie, zło, hałas, ale wachlarz ten jest bardzo szeroki - Z założenia służył do odreagowania napięcia (mogę podać zrodło). Tempo od 150 do 180 (czasami wyjątki do lekko ponad 200). Z wczesnego Mainstream Hardcore powstał Hardstyle.
- Industrial Hardcore - Tempo od 140 do 180 (względnie wolniejsze od mainstreamu). Tak jak u poprzednika kick przesterowany choć docelowo powinien być bardziej "brutalniejszy". Utwory w większości pozbawione są melodii i wokali, posiadają elementy muzyki Power Noise (Noisecore), Schranzu, D'n'B, Breakcore - przez to brzmią bardziej "mechanicznie". Sama muzyka kojarzy się tutaj z maszynami, fabrykami, ale jest interpretowana dość dowolnie. Aktualnie popularne jest połączenie tego gatunku z D'n'B zwane Crossbreed
- Noisecore (Power Noise) - to fuzja muzyki Noise z elementami EDM. Mamy tu do czynienia z jeszcze bardziej surowszym brzmieniem niż w Industrial Hardcore. Utwory abstrakcyjne i nie podlegające praktycznie żadnym regułom.
- Darkcore (Doomcore) - tempo 130-160. Utwory są wolne, pełne ciężkich padów, starsze posiadają mocną stopę z dużym rewerbem aby sprawić wrażenie głębi i mgły. Brzmią dość mrocznie, czasami przewija się przez nie jeden motyw melodyczny.
- Breakcore - bazuje na Hardcore i D'n'B - Dużo sampli, połamana perkusja i mocny kick. Głownie jako partia perkusyjna stosowany jest Amen Break w najróżniejszych wariacjach urozmaicany efektami. Do tego sample, acidowe brzmienia i inne urozmaicenia - tutaj dość duża dowolność. Warto wspomnieć o dość popularnym połączeniu Breakcore z ragga i dancehall dajace Raggacore.
- Speedcore - charakteryzuje się głownie szybkością - od około 300 - do praktycznie maksymalnych możliwości (potem zmienia tylko nazwy; splittercore - 600-800, extratone - około 1000), posiada elementy breakcore, zawiera też często dysharmoniczne melodie, artyści starają się jak najdobitniej przedstawić to co złe, brutalne i obrzydliwe (gwałt, wojna, przemoc itp.) i zanegować wszelkie możliwe wartości - można uznać to za formę protestu.
- Terrorcore - szybka odmiana Gabberu (190 - 300) zawierająca dużo sampli z horrorów, ogólnie stwarza klimat grozy, sieje zniszczenie i emanuje mocą, zawiera bardzo mało melodii.
- Digital Hardcore - połączenie mocniejszych odmian Gabberu z elementami Hardcore Punk, łączy to co najmocniejsze w obydwu gatunkach
- Ardcore - tempo (150 - 170) od głównego nurtu różnią go howerowe arpy i dość prosto przesterowany kick
- Frenchcore - nurt pochodzący z Francji - tempo 180 - 200. Wyróżnia się charakterystycznym kickiem oraz prostą linia basową. Mamy tutaj fragmenty połamanej perkusji i sporo sampli (w większości rap).
WAŻNE !!!
Słuchacze szczególnie cięższych odmian Gabberu nieco przypominają skinów - często bywają przez swój wygląd niesłusznie myleni z nazistami, faszystami i innym rasistowskim ścierwem - jest to dla nas przysłowiowy "policzek w twarz".
Dlatego przeciwstawiamy się takim podziałom. Powyższy znaczek często można zobaczyć w postaci wlepek, przypinek, umieszczany jest często na płytach. Warto o tym pamiętać.
warto jescze wspomnieć o kulturze rawe przy okazji happy hc, o tańcu Hakke (Hakkûh) w przypadku muzyki Gabber i tańcu jumpstyle w przypadku muzyki Hardstyle
jak jakieś herezje gdzieś są to proszę mnie poprawić
przykłady pomyślę i podam później bo chcę podać najlepsze dxb